GARİP YOLCU
Bazen dağlarda bazende bir çölde.
Mecnun leyla gibi dolaşır hep dilde. Arayanı soranı yok gurbet elde. Başı önünde dolaşır bu garip yolcu... Belliki aşıktır yarini bulmaya çalışan. Yoktur zavallı aşıkla hiç bir konuşan. Elbisesi yırtık halide pek çok perişan. Ağlayarak dolaşır bu garip yolcu... Gözlerinden yaş yerine kan akıyor. Eğilip elindeki soluk resme bakıyor. Feryadı figanı dağları taşları yıkıyor. Bağırarak dolaşır bu garip yolcu... Bu TAŞGIN,da acep kimin için ağlıyor. Uçan kuşlara dost sevdiğini soruyor. Köyde kasabada şehirde onu arıyor. Çaresizçe dolaşır bu garip yolcu.... ŞAİR:Zekeriya Taşgın------ --30.02.1990--Şiir’imi ilk yazdığm tarih ) |
……......................................Saygı ve Selamlar..