gam-ı rüya
derd-i giryanda koca istanbul,
bana ölümün sunduğu son yol , ferd-i püryanda koca üsküdar, ilk sunduğun yola adımlarım son, ve yine yeniden andırıyor bu şehir seni , hayalini, geceyi , matemleri... gâm,ı rüyada zifiri gece, gün mü gördüm gülüm, sabahladım neyhânede, içmeyle sanki son mu buldun, susuzluk ölümdür çölde, sanki sen , nehirde su mu oldun, de ki sen , zâtı şahâneleriydin, ben aşka amâde bir hamal bozması, kâfi bana bu denli onurlu arma , âlâ canım âlâ, korkma! benden korkma ... korkacaksan döşek arası gönül yarası matemlerden, ille de korkacaksan bölük börçük sözlerin acımasızlığından, git başımdan git de ölüm arası hülyalı rüyalarından kork... yunus emre nayir |