DÖN DÜNYA DÖN
Üstüme üstüme gelme dünya
Bir yudum suya muhtaç ettin Kulların zalim yaşamın fani Neyi verdin ki benden alacak Ne yüzümü güldürdün Ne adam gibi ağlattın Gözlerime yosun tuturup Yüreğime kanlar ağlattın İstediğin gibi dön dünya İnsanlığıda sen gibi ettin Kimisine tahtı baht ettin Kimisine bahtı dar ettin Dönersinde söz üstün’e sözüm var Bir dem kanım, bir nefeslik canım var Yakılmış bir tenim, yanığım, külüm var Dön dünya dön kahrolası dünya dön Evinden barkından edersin insanı Kimine kağıttan sunarsın iştişhamı Kimini yoksun kimi miskin koyarsın Dön dünya dön devrilesi dünya dön Ne bir direğin var ne bir evin Hangi yerinden tutayım senin Kimine misket kimine dert verdin Dön dünya dön kandırıkçı dünya Turgay Parlakyıldız |