Beyaz Bir Sayfa Açtım
Temiz bir sayfa açtım
Kirli bir dünyaya rağmen....... Bilirdim bedende candı, yüküm.. Yaşıyordum hakkımda buydu hüküm.. Gökyüzüm beyazdı, Yerler hep siyah.... Özgürlüğüm bu karanlık kadardı.. İnsanı boğan bir mezar kadar dardı Bu siyahın içinde bir beyaz olmalıydı Benim karanlık ruhum bir ışık bulmalıydı.. Yürüdüm, yollarım karıştı düğüm düğüm.. Dağlar denizler aştım, hep aynıydı gördüğüm Hayal penceremden bir ışık sızıyordu. O ışık bilincime şunları yazıyordu.. = Hayat, ben, çaresizlik Ölüm, çare ve sessizlik = Biraz düşününce denklem gayet basitti.. Beyaz sayfayı yaktım külleri uçtu gitti.. Burhan Erzurum |