Arzuhallar yazdım nice katlara,
Geri çevirdiler pulu yok diye.
Çok yüz sürdüm kelli felli zatlara,
Basan geçti mıhı nalı yok diye.

Yolu yordamı ne aklım ermedi,
Kime derdim döksem hiç yüz vermedi,
Duyan dinlemedi bakan görmedi.
Ardımda bir Allah kulu yok diye.

Asker aldı koşa koşa gittim ben,
Vergi saldı yatağımı sattım ben,
Seçim geldi oyumu da attım ben,
İş dedim olmadı yolu yok diye.

Ehil cahil birbrine karıştı,
Halef selef kıyasıya yarıştı,
Torpilliler baş köşeye kırıştı,
Dürüstün hilesi alı yok diye.

Tahsil ise tahsil sanat sa sanat,
O benden yüzsüzmüş ben ondan inat,
Eşe dosta kıyak geçene lanet,
Garibin kanadı kolu yok diye.

Baktım ki olmuyor umudu kestim,
Devlet kapısına ebedi küstüm,
Otuz sene hakkım yendi ben sustum,
Ezdiler ağzı var dili yok diye.

KURTOĞLU’YUM elbet Allah biliyor,
Kime Hızır desem hınzır oluyor,
Hakkımı yiyenler bile gülüyor,
Daha bundan başka deli yok diye.

05-Kasım-2013-Salı

Âşık Rifat KURTOĞLU - ÇORUM