BOŞ ÇERÇEVE
Boş çerçeve,boş pencere ve boş tencere
Hayatın anlamsızlığını anlatıyordu bana. Acı dolu gerçeklerle yüzleşen,soluk insan benizlerini Bir hayal süslüyordu bu boş şeyleri Bir düş kuruluyordu, Ümitle dolarcasına. Zaman zaman coşkuyla taşıyor,dalgalanıyordu Bu hasret dolu yürekler Bu boş çerçeveyi doldurmak Sıcak bir kap yemek yemek Sevdiğinin gelmesini beklemek kadar zordu. Tutku doluydu gözler ve kalpler Hep sevmek,sevilmekti tek felsefe Sevgi yumağına gömülmüşken Yalnızlığı yaşamaktı. Aptalca bir yalnızlık kaprisiydi benimkisi Bu belirsizliğe bir isim koyma zamanı gelmişti. O anda karar verilmiş; AŞKIN,KARARLILIĞIN,SEVGİNİN resmi çizilmişti, O boş çerçeveye... FİLİZ |
enfesti yine