FIKRA
Hayat fıkra
Uc uca ekli Ruh taşıyan sürgit Kundakta höllük arası fukara Çinili hamamında nalın Az önce çıkardığı hamalın Toptaşında at arabası Kıç torbası, nalından da kalın Gençlikten ses verir asıl her çakra Kömürlükte midye teneke Şemsipaşada tuğla mezgit Sırtüstü düşen salıncaktan kimdi Bahçe helasında kurmuş babası..? Harika tur bindirmişiz çarka, harika Dalacaksın Salacaktan şimdi Salacaksın, bırak aksın Onbeşyaş kızkulesine fiştekli Kızışmış zaten teke Lıkır lıkır düşlerde onca etekli Kikir kikir gibi fıkır fıkıra Top peşinde ah cabası Varsın Niko olsun Yakalanınca kafa kol Uzayan kulaklar, anırası Güzeldi be... Sonrasında ne olmuş, kime ne? Un ufak ol istersen Ayağı sürükle çukura çeke çeke Koltuk altına dür git kendini Hüzün, dolup da çökertsin dibe Kime ne, Olduysak geçmişimizin marabası? Ödül mü bekliyorsun Biriktikçe eskimene? Hakkın buydu karavanadan Düşündükçe ılınır için Birkaç şiire belki meze Senden bitmeye, zamandan küpe O kadar Yavaşça çekil iyisi mi Kurtul zıvanadan Rehin bırak dinlemeze Saçlarındaki simi Karalama zamanı şimdi romanı Ilık için, Hayat, İlk fıkra... |