Yüreğimde köz sün bacam da duman,
Yandırıp ateşte kül etme beni.
Halimi sorarsan bilesin yaman,
Diyarlara salıp el etme beni.

Bir dertli divane aşığınım ben,
Aşında tuzunu m kaşığını m ben,
Kapında kölenim uşağını m ben,
Gidip de gelinmez yol etme beni.

Darıl-sanda bana kovsan da gitmem,
Hayattan geçerim seni terk etmem,
Yanarım aşkınla güverip tütme m,
Ne olur kavrulan çöl etme beni.

Tap ta demiyorum kara kaşıma,
Rezil rüsva etme dosta eşime,
Bırakıp ta beni yalnız başıma,
Kötünün birine kul etme beni.

Gel canım ruhumun içinde kışla,
Sevmesi suç ise affet bağışla,
Ezip geçiyorsun tek bir bakışla ,
Atın ayağında nal etme beni.

Ozan Zekim derde yarim gelir mi,
Nazlı gülüm acep halim bilir mi,
Sevdiceğim anla beni olur mu,
Susturup dilimi lal etme beni...

OZAN ZEKİ TUNÇ