Kalbin itminana erişmeli, dimağın güçlenmeli…Ey can Senden habersiz Ve fevkalade sessiz Naif ve mütehassiz Bir Vakit var Her geçen lahzada Seni alıp götürmektedir Hergün Aynaya bakıyorsun Derin bir nefes alıyor Sonra düşünmeye başlıyorsun Yansıyan gölgen Dahi seni korkuturken Nabzın birden hızlanırken Sığınmak istersin birilerine İşte o Sana en yakınken Neden korkar ve kaçarsın Niçin en yakını olamaktan Sıkılır, utanır ve uzaklaşırsn Kalbiniz Böyle genç olmanıza rağmen Fevkalade yorgun Ve bitap düşmüş Halinizi bezginlik bürümüş Nereye Baksanız haz yok Sanki şevkinizi Sizi terk etmiş Ne oldu, nasıl Bu hale gelebildin Niçin kendini Bu kadar ihmal ettin Derdi Gamın içinde Nefesi inlettin Sessiz kahrın Umutlarını soldurmuş Kalbinde ve çehrende Neşe bırakmamış Böyle bir ölüm Neye yarar, Nafile, heba Yaşarken sevmeyi, Sevebilmeyi, ideali Deruni bir mefkureyi İçinde yaşatmazsan Zaten ruhen ve kalben Ölmüşsün demektir Mustafa CİLASUN |
edip kaleme zeval düşmesin.
saygılar...