Gittin acıya bulayıp gülen yanımı...
Şimdi dökülmüş mutluluğun bir yanı suretinin darbesiyle.
Ve öksüz kalmış her adımı aşkın sesinin yokluğundan. Bilsen kaç gece kefenlendi Varlığın kaç gündüze eş değerdi. Ve keşke bilseydin Bana gülmek en çok seninle elverişliydi. Dokunmuşlar yarının perdesine Penceresini kırmışlar umudun Seni görmüşler elinde b’aşka eller. Gülüvermişsin içimde yeşeren kedere inat. Bir sana mı sancısız bu hayat ? Sevmek ne zamandan beri kabahat? Hadi al sapanlarını ve vur içimdeki seni. Vur ki gömeyim seni ! Yoksa anlatamam içimdeki çaresiz çocuğa ayrılığın kederini... | CheLiSki. |