Kİ...
O ki bana yaşama sevinci veren ışığım,
Şu ki ben hala ona deliler gibi aşığım, Tut ki yokluğunda duvarları saran sarmaşığım, Yok ki ondan başka bana nefes veren. Gel ki benim gözüm, gönlüm açılsın, Yok ki senden başka biri benim için yansın, Ört ki üstümü kem gözler bana dokunmasın, İyi ki sen varsın bana hayat veren. Öyle ki sen olmadan ben bir hiçim, Şöyle ki karma karışığım biçim, biçim, Kaldı ki sensizlik nedir, neden, niçin ? Varsay ki gelip bana şarkılar söylesen. Ne var ki olmasan da sana yanar tutuşurum, Şu kadar ki rüyamda bile seni arar dururum, Elbette ki seni çok ama çok özlüyorum, Şüphesiz ki biziz birbirini ölümüne seven. Zafer Özcan-(23.10.2013) |