Niçin Bu Kalbi Dinlemezsin…Yar… Bilmem ki Bu fakir halimden Ne isterler Olur olmaz, Eleştirmek için Can çekerler Gönül incitmeyi Sanki marifet bilirler, Düşlemeden düşünmeyi Nasıl becerirler Bir insan Nezaket ve Edebiyle irfandır Kalbi hassasiyeti Takva bilen Aziz bir nazardır Tefrikaya bel bağlayan, Aklına geleni konuşan Bedevi ruhlu Yaşayan bir kandır İnsan Öncelikle içinde ki Bağnazlıktan kurtulmalı Rabbin bahşettiği müddeti Dikkate alarak konuşmalı Her önüne geleni Yargılayıp dışlamamalı, Sonra da din adına Ehliyete bakılmalı Kul, Yaratılandır Her imtihana açık Zafiyetli nazardır Peygamberler dahi Bu hale yabancı Kalmayan Furkandır Her türlü nehyin İçinde yaşayan dahi, Ümit beslenmesi için Gerekli olan hicrandır Kim Ahkâm keserse Hâkim kürsüden Konuşmak için heveslenirse Gönlüme hitap etmez, Beden dilim ise nezaret eğlemez İnsanı kâmil kılan Edep ve nezaket Her fırsatta ruhu ve Kalbi kuşatan aşk olmalı Mustafa Cilasun |
her neye üzüldü iseniz dert etmeyiniz kişilerin hayat anlayışı görmüşlüğü geçirmişliği bir değil
şiirin resmine sitem düşse de değerli bir eserdi...
var olunuz...