NE ÇOK SUSTUM...Ne çok sustum...ne çook Neler attım içime yersiz Öyle bir ağlayacağım ki şimdi Dağlar dağlığından,taşlar taşlığından İnsanım diye gezenler utanacak kendinden Ne çok yüküm var...ne çook Büküldü belim kırıldı dallarım Öyle bir haykıracağım ki şimdi Yıldızlar bile ürkecek fiğanımdan Nehirler utanacak akan gözyaşlarımdan Ne çok derdim var...ne çook Atsam atılmıyor tutsam dayanılmıyor Öyle bir kaybolacağım ki bir gün ortadan Yağmur bulutları bile ağlayacak ardımdan Güneş utanacak hala parlıyor olduğundan Ne istedim ki ben...ne istedim Söyleyin bir Allah,ın kulundan ne bekledim Öyle bir bezginim ki artık yaşıyor olmaktan Bir sitem bile edemiyorum beni talan edenlere Zindanlar bile utanacak bakıp karanlık halime Ne yana baksam...bir kucak dert çile Neden felek bir gülücükte atmıyor benim yüzüme Öyle bir yorgunum ki hasret çekiyorum ölüme Sar beni koynuna diye yalvarıyorum da toprağa O bile yüksünüyor beni sarıp sarmalayıp almaya... ÇİMDİK 17.10.2013 |
sevgimle..