Usta kalemler harika yazar...bizde tebrikler dedik...

Güzeldi yüreğine hüzün değmesin...saygilar

ki
hayat
usuma kaçan bir ölüm
hangi renge bürünür ki cürümüm Lala...




sessizlikten...

Sonbahar rengine bürünse de cürmüm,
Bilirim yeniden doğacaktır, yeşile çalacak sulara yansıyan güneş kırmızısı hüznüm, yıldızları giyineceğim tekrar...
Bilirim aya komşu olacak, bulutları üfleyeceğim mum misali, üzerime karlar yağacak kefenden renkleri,
Ve ben tekrar uyanacağım..
uyanacağım
anacağım..
alarak bir zamanlar bağrıma bastığım sessizlikleri,
seslerin içine gömüleceğim,
duyacağım dirilişlere gebe, ümit diye ektiğim renkleri.
Sen çıka geleceksin sonra annem
seveceksin beni.

Uzak kaldığım bir sayfada özlediğim kalemdi. Sevgiler

çok güzeldi

tebriklerimle şair

Çok çok güzeldi defalarca okudum bayıldım ben bu şiire sankı ben yazmışım: )) yürek sesiniz hiç susmasın ki güzel siirler okuyalım saygılarımla..

şapka çıkardım Zührem

İnsanın her an yaşadığı bir yokluğu kendisine anlatması zordur.



saygıyla

hep

sadece ağladım,ve sadece paylaşabiliyorum,şaire,yürek birliğinden,yüreklere,
benden bu kadar,ey nâr,ey şiire sevgili yâr..
saygımla

...
bugün kalabalık bir caddenin tam ortasında yol alıyordum ki ansızın atılan bir çığlıkla irkildim.
bir kadın haykırıyordu.önce anlamadım,fakat daha sonra öğrendim ki babasının ölüm haberini
almış ve o yüzden acı içinde sesi kıvranıyordu.o an her ne kadar ölüm’ün hakikatliğiyle yüz yüze
geldim desem de yine de ateş düştüğü yeri yakıyormuş,onu anladım,ki ne kadar anlayabiliyorum acıyı,
hissedebiliyorum…bazen işte anlamak bile yetmiyormuş.

Baba!..babacığım!..diye atılan bir çığlık sarmıştı her yeri.



Ve siz şair ve sizin anneniz ve ona döktüğünüz kelimeler.hani derler ya,yaşarken kıymetini bilin sevdiklerinizin,
annenizin,babanızın…ölüm’ü bu şekilde tanımak istemiyorum.ama var işte…



Dualarla hep.

.. Sabır gözüme kaçan öksüz bir bulut
hangi renge bürünür ki yağmurum Lala...


işte tamda burda fon bırak kendini şiire dedi ....

neler yazılır ki bu şiire dair...methiyeler gördüm kaleme...yetmedi bence...

şiir kendini kendine tasvir etmiş...

ilk harfte evet dedim..

finalde şaha kalkan duyguların arasında sustum..

ve güne düştü şiir gönlümde kutluyorum o güzel kalemi ve şaireyi sevgilerimlesin her dem..

nicelerine nicelerine...

Şairim!...
Kadere inanan insanlardanız biz...
Hayatın bir yerinde, birileri ile kesişir yolunuz,
gönülden dost olursunuz, yoldaş olursunuz, gerçek arkadaş olursunuz...
Bazen de,
bir şiirle kesişiyor yolunuz,
bir şairin kalemi, kelamı düşüyor duygu denizinize,
bir boşluk doluyor ruhunuzda,
bir hiçliği anlamlı kılıyor kader.

Yormayalım sözü ve diyelim ki;
geç düştü yolumuz sayfanıza,
geç tanıdık güzelliklerinizi,
geç duyabildik gönül sesinizi....
Ve,
geç olsun da, güzel olsun dileyelim,
sözü üslubu ile düşürelim yorum pencerenize...

Şiir,
bazen akıldan alıyor fetvayı,
edebiyatın güzellikleri ile süsleniyor,
arzı endama çıkıyor,
beğendiriyor kendini, vuslata eriyor başı...

Bir de diğerleri var...
Gönüllerin titreyen sedaları...
Üstü başı anne kokan,
gözlerinden yetimlik akan,
kör olan ay ışığında hasretleriyle
ve,
bir kelime teselliye köle olan,
şairlerin şiirleri hani...

Sesleri tedirgin, sesleri yorgun...
Sırıl sıklam öksüz duyguları
sırılsıklam yüreği kuru yutkunmalardan...

Böyle işte şairim...
Şiir böyle, söz böyle, hayat böyle...
Akar kaleminden güzellikler satırına,
yazarsın hasını kelimelerin...
Yazarsın da,
gelir dayanır bir yerde kader,
dayanır hasretine ana sevdasının,
küser kelime kaleme,
küser ses dudağa,
zaman durur, yazı durur, şiir durur,
yürekler, yüreklerle konuşur,
gözler gözlerle konuşur olur...

Şair susar, okuyan susar, hayat susar...

''annem gelsin istiyorum
tutsun kederimden Lala
lirik bir hüzne bulansın kâbuslarım
rüyâ olsun o kötüler
tüm öksüzlere şefkat olsun elleri
tüm yetimler anne desin ona
kimseler yoksun kalmasın o kelimeden

görsün
tüm çocuklar bizi bekliyor
tüm yetimler toprak kokan tenini öpüyor duâlarıyla
yollarına güller serildi
dermek için onları karanfil elleriyle
âmin demek için duâlarına
uyansın
uyansın ve hayatı tutuştursun sözlerime !



ki
hayat
usuma kaçan bir ölüm
hangi renge bürünür ki cürümüm Lala...''

Böyle işte...
Yorum da bir yere kadar oluyor...
O da susuyor bazen...
O da hasretlere,
hüzünlere,
mahzunluklara düşüveriyor.
Şiire,
şiirin rüzgarına kapılıp gidiveriyor...



Bir tutam hayat tarafından 10/26/2013 4:20:04 PM zamanında düzenlenmiştir.

korkularımı çarmıha gerdim
beklentilerimi kurşunladım
eyvahlarımı salıverdim gitti
eylül gibi
çaresizliklerimi sildim
çarenin sahibiyle tanıştım
keşkelerimi ateşe verdim
ümitle buluştum
sevgimi parçaladım
beni en çok sevene kavuştum

Vuslat

ki
hayat
usuma kaçan bir ölüm
hangi renge bürünür ki cürümüm Lala...

hayat bir bütündür dünyası ile ahireti ile aynı bir gün gibi karanlığı ve aydınlığı gibi
dünyada cehennemi yaşayanlar ebedi hayatta cenneti hak edenlerdir inşaallah
yetimlik ve öksüzlük mükafatın bedeli olmasaydı Alemlere Rahmet olarak gönderilen
Hz Muhammed Mustafa (SAV) Efendimiz hem yetim hem öksüz olmazdı.Sadece onunla kalmıyor
mükafat yetim ve öksüze iyi muamele edenler ve başını okşayanlarada mükafat veriliyor vadediliyor
diye düşünüyorum.
Çok anlamlı ve başarılı şiirinizi tebrik ediyorum yüreğine ve kalemine sağlık
saygılarımla

günümün serbesti
üstüne okumam daha
tebrikler bıraktım iki yüreğe
rabbim daim etsin sevginizi

saygımla

Haz aldım üstad ustacaydı anlatım
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin susmasın
_______________________________________________Saygılar

galiba
yetim çocukların gökyüzünden kuşlar hiç geçmeyecek

anne harfleriyle kanatırken yaralarımızı

...
bir bilsen
bir sen bilsen anne
ne zaman hayallere yeltensem
yaşamanın sık boğaz ettiğini
hangi umuda elimi attıysam
mutsuzluğun gelip ş/ah damarını kestiğini
bir sen bilsen anne
artık s/ona bileyleniyorum

söyler misin anne
iki ezan arası
kaç gönül y/arası
bir sevgi kaç ömür
bir ömür kaç sewda?

Anne
sesime toprak ol!
kağıda dönen bedenimden kelebekler uçmuyor şimdi

-şafağına götür beni-


diyerek eşlik etmek istedim acıma kardeş hüznüne

kederini yüzüme sürüp sürüp
öyle gelmek için kendime





hep sevgimle

Sevgili Narçiçeği,

Hemen ı' sı ayrı olacaktı diye düşünme ve ne hüzünlü bir dünyada yaşıyoruz yoksa biz mi hüzün büyütüyoruz yaşadıkça yoksa hüzün beslemesi miyim diyorum kendi aklımca. Bazen okuduğum şiirden resimler çiziyorum kendime ne tezat değil mi yüreğime bir hedef tahtası çakmak sonra boyamak. Bazen kendi anılarımdan yazınca yoruma ne gıcık bir adam hayatını yazıyor senin hayatını yorumdan okumak zorunda mıyız diyenler de oluyor nereden biliyorsunuz dersen eskiden kuşlardan öğreniyordum şimdi sigara dumanından şimdi gelelim zurnanın zırt dediği yere şiir dostu bir gün ilçemizde Toros Dayı rahmetli ile sohbet ediyoruz Bak evlat günler adıyla döner döner gelir yıllar ise bir bir artarak gelir arifeden sonra bayram döner döner tekrar gelir ama bir Toros giderse tekrar gelmez derdi ve eklerdi her şey insanın kendisinde başlar kendisinde biter. yazılacak çokta yinede zorluklara karşı kendini ateşle.

Saygı ve selam ile.

Ah bitanem ne diyeyim ki şimdi ben sana...öylesine derin bir hüzün ki öylesine...saklandığımız, kaçtığımız, kendimizi en güvende hissettiğimiz Anne...anne...İçine ne çok şeyimizi alıyor bu bir kelime...özlemleri, gerçeklerimizi, nefesimizi, hayatımızı, en çok da nerede eksilmişsek çoğalacağımız tek yeri...etkili imge ve anlatımıyla yürek sızlatandı ...

Daim esenlik ve mutluluk dileklerimle nâr-dan çiçeğimi tebrik ederim.


Selam ve en içten sevgilerimle.

offff, nasıl sızladı sol yanım, alacağın olsun.

annem gelsin istiyorum
tutsun kederimden Lala
lirik bir hüzne bulansın kâbuslarım
rüyâ olsun o kötüler
tüm öksüzlere şefkat olsun elleri
tüm yetimler anne desin ona
kimseler yoksun kalmasın o kelimeden

Ne güzel dileklerdi bunlar Nar-ı'm ben değil biz diyen şefkatli yüreğine sonsuz tebriklerimle, teşekkürlerimle...
Yüreğine hüzün değmesin dileğiyle, sevgimle...

NE KADAR İŞLİYOR...
TA DERİNLERE BİR YERLERE....
YÜREKTEN ŞİİRLERİN TADI BAŞKA CAN...

CANSIN!!
ÖPÜYORUM ŞİİRİNDEN VE YÜREĞİNDEN SEVGİMLE..

Çoğul ekseninde mevsimlerin azalmak kendi kaybımızda./Tasalanmak kayıp günlerin, ayların ardından, hayıflara bölünerek./ Sonuna dek açıp düş savaklarını gece gündüz, yaz kış şiir içmek ve asla üşümemek/ Durmaksızın ilerleyen bir saatin rakkase tenine gül dövmesi yapmak ve kırmak hiddetimizin fay hatlarını aşkla...
ŞİİR OKUDUM...
YÜREKTEN KUTLUYORUM.

Canımsın...

çok içten gelen duygu seli bir resim olmuş sayfaya bravo kutlar sevgiler sunarım...