Beyaz çocuğun siyah çocuğa cevabı.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Doğduğumda siyahtım,
Büyürken siyahtım, Güneşe çıktığımda siyahtım, Korkunca siyahtım, Hastayken siyahtım, Öldüğümde hala siyahım! Ve sen beyaz çocuk: Doğduğunda pembesin, Büyürken beyazsın, Güneş’e çıktığında kırmızı, Üşüdüğünde mor, Korktuğunda sarı, Hastayken yeşil, Öldüğünde de grisin! Sen şimdi bana hala "RENKLİ" mi diyorsun? 2005 yılında dünyanın en iyi şiiri seçilen, Afrikalı çocuğun beyaz çocuğa yazdığa şiire cevap olarak kurgulanmıştır.
Hiç tanımadığım Siyah kardeşime;
Ölürüm ölürüm Senin o temiz ve saf kalbine... Yanarım yanarım Çoğunuzun o kör talihine.. Anlatmaya çalışıyorsun hissettilerini, Sevmem mi sanırsın esmer tenli iri gözlü seni Göremiyorlar görmüyorlar bizim sevgimizi, Kalbimiz bir gözyaşımız bir! Evet doğduğumda pembe Güneşte kırmızı, Üşüdüğümde mor, Korktuğumda sarı’ydım Kalbim ve gözyaşlarım ise herzaman seninle aynıydı... İçimde küçük bir çocuk var, Çabalıyor, mücadele ediyor... Bedeni’nin yarısı gece gibi siyah diğer yarısı ak beyaz. Gerçek ’Renklilik’ insanın ten rengi mi sanırsın ? Renklilik insanın vicdanıdır, çünkü onun rengi olmaz.. Vesselam... ESK -21.10. 2013 |