Uykuları Dalınca
Uykulara dalınca tüm ikilemler, kırık bir keman onarıyor, en onulmaz yaraları. İkindi sonu, ekim başı. Ve kapı aralıkları. Ah ki hayallere kalın duvarlar ördü bu dünya masalları. Ve hayat girdi kollara, dünlerden yarınlara vadedilen keskin harfler adına. Yine de yanmak güzeldir, uzun soluklu bir bahar arefesinde. Yanmak güzeldir!
Harfler tufandır bazen taşlaşmış kelimelere, bazen de daha çok nefes sunmaktır Sevgiliye. Her şey bahane aslında. Şimdi bize sabır gerekli en a’lasından. Tüm boşlukları dolduracak bir sabır. Oysa durdurak bilmezdik, külliyen tarumar bir haldeyken. Öyle bir dala tutunası gelir ya insanın, işte öyle. Beklemek zor üç noktaları. Her biri birbirinden ağır ve katı... |