UmmanDerya gibi umman , semanın derinliklerinde ; sıra sıra yıldızlar , ay düşlerinde ; güneş yörüngesinde ay , kenara çekilmeli ışıklı yorgan , görünce açmalı üstünü , ümit duvar olmalı , çığlığına ferman , çektiğinde yorganı , sessizliği korkutmamalı , huzur vermeli , karanlık ufuklara . Daldığım bir yanım ; attığım oltam , orda kalmış gibi , her adımım eksik , her adımım tastamam , karanlıkda yanmış gibi . Ah ibrişim şahlı şimşekler ah ; çığlığımı duydun mu ! duy ! fikrimden aşka , ahir ömrüm ömrü ömre uzanan , bir çakımlık nöbetlerde , büyük küçük , küme küme , sıra sıra , renk renk , küçümsemeden küsmeden ; hem mütevazi , hem arbededen , hem debdebeden uzak , yokmuşcasına varmışım yokluğunda bir çığlık . ... Melek-i ala-dan haber var ; ’’ sen yola çık hele bir ; yol gösterir yolun ’’ mesela ! ip uçlarının kırıntıları bulması gibi , varlık manasında renk çümbüşü temaşasını görebilsek , mesela ! ummana dalabilsek , ruhumuzu dinlesek okşasak , Hak’la hem dem halkla her dem olabilsek , Gülay Göktürk |
Yüreği kalemi alkışlıyorum
Yürek sesin hiç susmasın
_________________________________________________Saygılar