MUHASEBE



Bu kadar yaprakları nasıl da kopartmışım,
Rüya gibi gözümü açmışım,kapatmışım.

Takvimler yalancı mı,geçti mi bunca zaman,
Kırk iki yılı nasıl,nasıl da harcamışım.

Dönüp baktım maziye,elde ne kaldı diye,
Karanlık koridorda,yoku yoka katmışım.

Yarını düşünürken,bugünün hesabını,
Unutmuşum yapmaya,hep eksi çıkartmışım.

Allah’ın rızasını kazanamadı isem,
Şu yalancı dünyada boşuna yaşamışım.

Sevgi ekip toprağa mutluluk biçmeliydim,
Kötülükler yerine,iyilikten kaçmışım

Bir iz bırakamadım rahmetle anılacak,
Günahlardan günaha balıklama dalmışım.

Umut ve gayret ile zirveye çıkmak için,
Hayat merdivenini boşuna tırmanmışım.

Nefes alıp-vermem de hızlandı giderayak,
Yıldırım gibi gelip,şimşek gibi çakmışım.

Gideceğim çare yok ölüm her an başımda,
Yolculuk başlayacak,hazırlık yapmamışım.

Ömür denen nimeti,can gibi emaneti,
Sonunda cennet varken,hiç uğuna satmışım.

Osman ERDOĞMUŞ




(Dört yıl önce yine bir yılbaşı gecesi yazmış olduğum şiirimi,şu günlerde girmiş olduğumuz yeni yılımızın hakkımızda hayırlar ve güzellikler getirmesi temennisi ile.)