SON bahar...
Aralık 2bin10’un bir sonbahar akşamıydı..
Ama yağmur yağmıyordu bu gecenin donukluğunda.. Ayrılığın son deminde.. Yine üşütüyordu bizi, SONbahar.. Hüzün kaplamıştı bedenimizi.. Dudaklar titriyor,eller üşüyor.. Gözler o andan sonra bir daha gerçekleşmeyecek bir anı resmediyordu.. Oysa hiç tanıyamadığım bir çift gözde bulmuştum kendimi.. Şimdi ise kayıplardayım ne yol biliyorum nede iz .. Çaresizlik bükmüş boynumu.. ne yapalım hayat bu... F.K__ |