kadın yazardı;
kelebeklerin kanadında özgürlüklerini
gökyüzüne uzanan noktada yakaladı...

kadın muzisyendi;
aşkı notalarında konuşturdu,
ezgilerle yıldızlarıdaki gizemi yakaladı...

kadın şairdi;
dizelerindeki aşkı doruk noktasındaydı
doyma sınırında geriye gitse kaybedecekti
aşkı ölümdü dünyasında, ileriye gitse kaybolacaktı

kadın sanatçı;
çevresindeki acı çeken insanlardan dolayı
acıları dayanılmaz hale gelmişti
artık bedeni dayanamıyor, eriyordu
hayatına ve acılarına son vermek istedi
ölüm onun için ’mutluluklar ülkesiydi’
oraya gitmek istedi
tam kendini ölüme teslim edecekken
bir ses durdurdu onu:
’Acılara dayanma sanatını bilmeyenler,
mutluluk ülkesine gidemezler...’
kadın düşündü,
bu sanatı nasıl öğrenebilirim diye,
sordu sese, ses:
’o sanat parmaklarının ucunda’

hayata döndü kadın
mutluluklar ülkesini,
parmaklarının ucunda yakaladı...
Nur Ulusoy