HARPUTA SERZENİŞ.
Bir zamanlar ilim hikmet kokardın
Aşıkları koynunda sırdaş tutardın Tepelerden mezreye bir hoş bakardın Her fani can gibi yerlerde kaldın Harput’um kucak açmış yerliye,ecnebiye Yarin kara gözleri benzer tehernebiye Erenlerin benzer hünkar nebiye Din gününü bekleyen ruhlara döndün Utanma,gururla yukarı kaldır başını Dökme boş yere çeşminden kanlı yaşını Şehit düştüysen bile yiğitim verme başını Evveli bahardın şimdi hazana döndün Kahramanlık güneşi gurup ta batar Her kabrin altında bir aslan yatar Çakallar boş sanıp naralar atar Tayyu mekan eden erlere döndün Nihat Gülle Şair ve yazar |
Gönlüne, ömrüne bereket
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın