Fevkelade lirik bir anlatım. İnsana bir sonraki dizeyi merak ettiriyor. Yüreğinize sağlık.

Gurbet ellerinde çalışanların ıstırapları yığın halindedir.Sevgililerinden uzak hep yürekleri hasretle yüreklerde yanan kor ateştir.Şiirin yazılışı çok eskilere dayanmışsa da bir parça ekmek için hep dar çıkmaz sokaklar vardır.Dağların doruğuna çıkarken oldukça sarp kayaları ve patika yollarla sürüne sürene yürümek zorundayız işte...Teselliniz açılan bir tel,ekranda görünülen sevdiklerin görüntüsüdür.

TIRPAN

Kefeni yırtmak istedim derin düşlerimin,
Fecirler içinde parmaklarımı gererek yazmak isterim
İçinde ağlayan dualarla semaya bakarak
Tatlı bir gülümseyişle seyrine bakarım
Bu garip insanların yaşayışına bakarak

Biçerin bıçağı çalışıyor hışıldayarak
Önüne gelen her şeyi keserek
Koca bir yılanın başı görünüyor tırmığın dişlerin arasına
Bir tiksinmedir sarar insanın içini
Ey deniz kimse görmez senin içindeki zenginliğini
Bir parça ekmek parası kazanmak için
Sabahtan akşama kadar sallar tırpanı
Yüzüne bakarsın yorgunluktan yüzü morarmış işçinin
Ter damlacıkları süzülüyor yanaklarından

İşe başlar sabahın erkeninden
Saati belli değil ne zaman biteceği
Vergisi yok,sigortası yok hep çalışmaktır işi
Ne işvereni belli ne de çalışanı
Mazotu bitmiş çalışmıyor biçeri
Parası yok biçarenin sahibi
Ne yapsın hayvanı var para etmiyor
Tüccarı fırsatçıdır bekliyor ucuz almasını
Ne yapacağını bilmiyor hiç kime işin garibi

HAYDAR UZUN

Yarı aç yarı tok yaşar köylüm, DOSTAN GÜZEL MISRALAR (EMİNE öZTÜRK)
Sormazlar halin nicedir diye,
Bir kuruşa alırsın hey sen şarlatan tüccar,
Beş liraya satarsın köylümün ürününü,

Güvenir hasat zamanı hasat yapacağı ürüne,
Düğün dernek kurur kızına,oğluna,
Borca girer gırtlağa kadar,
Hasat zamanı alnının terini alamaz ki,



dost46 tarafından 10/4/2013 10:43:41 AM zamanında düzenlenmiştir.

Yad ellerdeki yürekleri bilirim. Mahzundur, kırılgandır, hassastır. Bir dost eli arar, sımsıcak bir dost eli. Kalbini de ısıtmak ister. Sıcak olmalıdır her şey. Oysa bulamaz, çünkü yetimdir bir yanı. Kimsesiz çocuklar gibi başı önüne düşmüştür. Açtır da. Üşüyordur. Sonra alır kağıdı kalemi eline, karalar gurbete dair, yalnızlığa dair bir şeyler. Sırdaşı da yoldaşı da kalemi kağıdı olmuştur. Başı önüne düşmüştür, ağlıyordur. Sesini de duyuramaz,, yüreğinin sesi de çağlar ve işte böylesine anlamlı bir şiire dönüşür.

Saygın kalemini kutluyorum dost yürek..

En kalbi saygılarımla..