ANNEM
ANNEM
elleri kınalı basma entareli annem imza atmasını bilmeyen parmak basan annem nekadar kız çocukları babalarına aşık olsada hayatım boyunca hep kılavuzum sendin annem evin en küçük kızıydım herseyi benden isterdin sofrada tuz yoksa kalk evin küçük kızı dedin su olmasa sen getir derdin ozamanlar ne kadar kızardım evin küçük kızı olmaya herşeyi benden istemene keşke hep küçük kızın olarak kalsaydım annem öyle hayrandımki dik başına hem çalışıp hem annelik yapmana hani bazen babama kafa tutardınya dört kız babasısın müsrüflük yapma derdinya şimdi anlıyorumki tüm çaban bizi insan gibi yaşatmakmış annem seni ne zaman düşünsem mis gibi sabun kokan tenin aklıma gelir şimdi küçük kızın gurbet ellerde üç yıldır yüzüne hasret her telefonda diyorsun üşütme sakın sen deli yatarsın ak saçlı sabun kokulu annem hala deli yatıyom hep üstümü açıyom belki gelir kapatırsın diye en çokta sigara içmeme kızardın hala içiyom annem sana belki hakıyla diyememişimdir sen bana nekadar babasının kızı desende inan annem ben seninm kızınım meslegim bile senin meslegin seni çok ama çok seviyorum annem kaç bayram geçti hatırlamıyom gül yüzünü görmeyeli kınalı ellerini öpmeyeli gurbetlik ne zorumuş be annem sen nekadar desende babasının kızı ben biliyorumki senin kızınım senin gibi asil senin gibi dik başlı ben sana hep hayrandım annem bu şiiri yazarken biz kez daha anladımki , kızlar analarının kadarini yaşarmış iyiki senin kızınım seni çok seviyorum annem |