Gönül AğrısıSağol ’Papatya gözlüm’ Sağ ol Ve hep sağ olasın. Verdiğin bu kadar hüzün Bu kadar ayrılık acısı yeter. Son günlerde Anılarımızın hepsi Ayrı bir köşede Aşkımızın biteceğini Telaş içinde bekliyordu zaten.. Bana sarıldığın çok zaman ’Senin için ölürüm’ derdin. Ben hiç mi hiç istemedim bunu Yalnız kalmayı hiç sevmedim ki... Oysa Seninle yapmadığımız Yapamadığımız çok şeyler vardı.. Gecenin ilerlemiş saatlerinde Nisan yağmurlarında Sahilde kumlar üstünde El ele, yalın ayak hiç yürümedik mesela. Güzel bir aşk filmine İkinci bir kez hiç gitmedik. Bir çocuk parkında Omuz omuza yere oturup Mesela Salıncaklarda sallanan.. Tahtaravalliye binen çocukları hiç seyretmedik. O çocuklar ki.. Güldükleri zaman dünyam değişirdi.. Öyle mutlu olurdum ki... Seninle birkaç gün uzak kalıp Birbirimizi hiç özlemedik. Sonra kavuşunca Birbirimize sımsıkı sarılıp, Hasretle hiç öpüşmedik ki... Seninle Babam’ın Ardından Annenin mezarına gidip Birlikte hiç dua etmedik ki... Sustuğumuz zamanlarda Beraber oturururken Seninle göz göze gelip Hiç konuşmadık ki.. Anlayacağın Seninle ben hiç biz oluşmadık ki.. Ellerimi bıraktın ya.. Bir daha hiç bir yere tutunamadım. Tanıdığım hiç bir kadına Sana söylediğim gibi yar diyemedim. Şimdi Ellerim kalkmıyor Ayaklarım tutmuyor Yaşadığın o kente Kaldığın o eve Gelemiyorum. Oysa seninle Yapamadığımız Yapmamız gereken çok şey vardı Belki bu yazdıklarım boşuna.. Boş yere bu yüreğimin çağrısı.. Biliyorum kolay dinmeyecek Bu gönül ağrısı.. Necdet GÖKNİL |