ne yapacaksın//ki
bilmiyorum dinermi gözyaşları
yanlız bi okadarda yapayanlızım. elimde degil parmalarım uyustu sıkmaktan..yaz günlerini artık özler oldum. kış günü kaderimmi ,alın yazımmı anlıyamadım yüreğimi söküp atasın geldi kıyabilirmiydim gözlerindeki nura,kıyabilirmiydim sonrdan kavustugum vuslatıma. isyanlarım öle büyüdü/ki tarifi için binlerce kapıyı çaldım duymuyormu,duymuyorlarmı anlamdım,bagırıyorum haykırıyorum yine.. yok acılmadı hiç bir kapı yüzüme... açılsaydıda tek kapansaydı suratıma haykırdıkça kendimden geçiyor nefret ediyordum kendimden bıraktıgım hüzün dolu kalemim dokunmadan yazmaya baslamıstı..mürekkebi bittikçe benden yardım almadan yüreğime dogru yanasıyor içinden mürekkep yerine kan çekiyordu adeta.. ne zaman ,nerde nasıl bitirecekti soramadım,yıllar yılı hep sıkıntılarımı hüzünlerimi paylaştıgım kalemime seni sordum bir sefer oldu dinledi ,sor sor artık dedi ben seni bırakmadım/ki sen beni bıraktın dedi.. vefa borcum olsun dedi sana, tek bir hakkın var sor sor sor dedi.. soramadım gözyaşlarım durmadı sorma dedi bana agladım, agladım o yazdıkça ben hep....agladım... eyyyyyy acımasız hayatı yazan mürekkebi kan olan kalemim yaz artık sen ne yazarsan benim yüreğimde/ki kanı bitirebilirsin kalbimdeki sevdaya ne yapacaksın ne yapacaksın m.güneş |