Belki de
Gittiğim yol kadar tozlu yüreğim,
Çetin bir kış geçirircesine soğuktur ellerim. Hani bazen yaz akşamı serinliğinde Kavuşur ya gözlerin gözlerime, biterim. Ne kavurucu sıcak alır serinliğimi, Ne de kaybederim sen yokken benliğimi. Bir meşe gölgesinde dinlenir belki yüreğim, Sessiz,ıssız çoban ıslıkları duyulur sadece. Çocukların çığlıklarına saklarım sevinçlerimi, Serçelerin kanadına sarılıp uçarım belkide, Uzaklara daha uzaklara... Sensizliğe dair ne varsa atarım yabana. |