Ölüm
Şimdi karanlık bir odada
Seni düşünmekteyim sevgilim Dizlerim karnımda Yokluğun sancım da Gözyaşlarım dudaklarımda Hasretini derinden yaşıyor Gelmeni ise umutsuzca beklemiyorum bile Kelimeler anlamını yitiriyor Kifayet bile kifayetsiz kalıyor Dokunuyorum resmine Elim değil içim yanıyor Nefesin çarpıyor hayalden Suretime Dökülüyorum sensizliğe İçimi kanatıyorsun ama Şifam sen de biliyorum Ve ben ölüme yüz tutmuş Azrail’i bekliyorum. Gizem TORUN |