BİTTİ...Zaman ahir olunca her şey zor olur yarabbi bunu biliyorum dedi içimden bir ses...Sükut eyleyip dinledim ne acıydı ne mutluluktu iki ara bir dere sandım ki kıyamet kopuyor kıyamette değildi. Dinledim biraz daha hani ne ola bu ses belki eski bir radyodan çalına eski bir şarkının melodisinin notalar mı ağlıyordu taa...uzaklarda bir yerlerde, maalesef değildi. Sonra biraz daha kulak kabartıp dinledim hani görmek istedim ya ama mümkün değildi çok uzak ve ışıksız ıssızdı üstelik karanlık buz gibiydi...Üşüyordum titriyordum sesin etkisi ile etrafıma bakındım bir kibri ucu kadar bile olsa ısı aradım sıcaklık aradım lakin yoktu kış mıydı mevsim değildi...e yazda değil ilkbahar son baharda bu ne böyle bu nasıl bir sesti böyle oturdum düşündüm kendi kendime ağlamaklı konuştum kulak tırmaladığını fark ettim gözyaşlarımın...ve SUSTUM. Ama hala o ses duruyordu içimde bir yerlerde Allah’ım ne bu neden bu ses böyle soğuk Neyin habercisiydi neyi anlatıyordu kimin şarkısını çalıyordu kim kim kim..! Akla ziyandı kelimeler, düşünceler düşündüren hisler sanki her şey meddücezir..Ahhh ki ah eyvah diyecek halim bile kalmamıştı zar...Boynum bükülü verdi içten içe dünyam değişi verdi her gidişe. Kuldum Allah katında günaha mı girdim sevaba mı daldım bilemedim hey yar ben seraba muktedir oldum yine aldandım aldatıldım yalanlarla ki içimdeki ses ondan mıdır buz misali ne hüzün ne mutluluk, sevinecek halde bile değildim kayıplardaydım yalancı insanların yüreğinde bin ayıplardaydım... Anlıyorum ki ses yüreğimin çırpınışı dile gelişi idi ağlıyordu yalpalıyordu inancında çünkü;zayi idi düşleri, düşledikleri yaprak yaprak dökülmekteydi vakitsizdi hazan mevsimi eylül bile değildi ne geçti ne erken bir zaman. Tutuştu dökülen gözyaşlarım edilirken aman dilenirken aman. Durdu tüm düşünceler beyninden vurulmuştu sanki kelimeler nutkum gibi durdu duraksadı heceler güne küstü uykulara zalimdi ayaz geceler. Yıldızlar ağlıyor ay hezeyanda güneş güne küstü şimdilerde firarda her bir şey gibi umutlar meddücezir. Bir savaştı koptu içlerde bir yerlerde yankılandı beddualar dualar sallanır dar ağacında...Kim mi infaz emri veren? Ben yine ben ağlayan ben aldanan ben infaz eden de ben infaz edilen BEN...Şimdi o ses durdu artık çünkü; bir perde kapandı ve oyun bitti ve gelgitler gibi. 15 Eylül 2013 |
kutlarım saygımlasınız herdaim