Kat Kat Hüzünkat Kat Hüzün gezdikçe tek başıma, mutlu sanırdım kendimi, açılırdı yüreğim,bakarken gök yüzüne üflerken dumanını siaramın gülerken, gülerdim sevgilere,manasız aşklra. hep böyle geçsin isterdim,ömrümü, yalnız, uçları kapalı köşelerdi benim için hayat. ta aki,,,, güneşin aniden kararmasıyla, sıcağın aniden soğumasıyla. gözlerimde çektiğim renkli fotoğrafların aniden flulaşmasıyla. musalla taşına değince kafam anladım,neredeyim,ne yaptığımı. kaoslar içindeymişim, boşluklardaymışım yeni anladım. kat,kat yalnızlık dalgalı ve katmerli kimsesizli,kteymişim |
Tebrik ediyorum efendim....