MEVLANIN LÜTFU
Yalnız kaldıklarımda aklıma gelmiyorsun,
Öyle olsaydı eğer adına aşk’mı denir. Yirmi dört saat kalp’den çıkıp hiç gitmiyorsun, Bir an çıksaydın eğer tadına aşk’mı denir.! Yirmi dört saat yetmez yar seni düşünmeye, Haftanın yedi günü eksik kalır sevmeye. On iki ay dört mevsim sığmadı kırk seneye, Yetseydi eğer kula aşka sonsuz mu denir.! Aşk dediğin tek bir an sensiz olamamaktır, Göğse bir şey takılıp nefes alamamaktır. Hayata tutunmaya deyip bağlanmamaktır, Olmaz isen dünyamda buna hayat mı denir.! Ellerime güneşi birde ay’ı verseler, Senin yerini tutmaz Cenneti ekleseler. Cennette kırk bin türlü huri de gösterseler, Orada sen yok isen buna Cennet mi denir.! Sen yoksan Cennet bile yaşanmaz bir mekândır, Yeminle gözümde yok bana bomboş bir handır. Boş bir handan ne olur her bir yanı virandır, Gönül bomboş konaksa virana han’mı denir.! Benim gönül hanemin şahısın sultanasın, Gözlerimin gördüğü baktığı her yanısın. Gönlümün damla damla Rahimi Rahmanısın, Aşk Rab için değilse ona Rahman mı denir.! Kul TİRYAKİ nin aşkı Yaradandan ötrüdür, Yar Cennetten huridir hali türlü türlüdür. Gül’de envayi tad var O tad Mevla lütfudur, Aşk ilahi değilse ona umman mı denir.! 14 Eylül 2013 00.39 İstanbul, |
Zerre zerre, buram buram hissiyat.
Alkışlar ve tebrikler!