Gönül
Gönül
Sen aşk sen mutluluksun Kapın açık kaldıkça huzurlu sun Toprağın sadık tohumunda can bulursun Ektiklerini topladıkça var olursun Gönül Sevgidir özün tatlı dildir sözün Gün gibi güneş gibi aydınlıktır yüzün Okyanuslar kadar büyüksün Dostu da düşmanı da can diye görürsün Gönül Bir nehir gibi akar durursun Geçtiğin yolar dan bin nasihat bulursun Dört mevsiminde soldurmaz sın çiçeklerini Yıllar geçse de sen kalırsın ilk günkü gibi Gönül Seninle ağlar seninle gülerim Sohbet inle ağır ağır demlenirim Gelen başım üstünedir gidene hüzünlenirim Kapanırsa gözün ben bu dünyayı neylerim |