ŞEHRE DÜŞEN KARA BİR KIŞ GİBİYİMKatarlar dolmuş gider,kervanlar hanı gezer Ayrılık yaman oldu , hasretlik canı ezer Yıkılmış düşüyorum ,can acılarda bezer Sığındığım dallarda, vurulmuş kuş gibiyim Ahların içindeyim,gönül karalar bağlar Her gelip geçende yar,üstüme düşer dağlar Alem derdim ne bilsin,erir içimde çığlar Yerinden koparılmış ,ezilmiş taş gibiyim Geldi hazan mevsimi, devrildim gül bağında Mutluluk uzak olmuş,gülmedim şu çağımda Düşmüşüm çırpınırım,her gün aşkın ağında Zamansız şehre düşen ,kara bir kış gibiyim Efkarlı gece deyim,çul çaputa sarıldım Seyyah oldum dolandım,acılara karıldım Bir bilinmez içinde,sevdalara darıldım Gözlerden dökülmüşüm,sel olmuş yaş gibiyim Kırıldım düştüm yere, süzüldüm peteğimden Gezdim ulu dağları,döküldüm eteginden Sorgulandım mahzende,söküldüm mertegimden Tadım tuzum kalmamış ,pişmemiş aş gibiyim HAMİT KARACA 18.9.2013 12:55 |