YOKLUGUNA ALIşAMADIM
Ağlıyor bu gönlüm susturamıyom
Senin yokluğuna alışamadım Bağrıma taşları bastıramıyom Senin yokluğuna alışamadım Canım cigerimsin biricik kuzum Sen gittin gideli gülmüyor yüzüm Yandı bu yüreğim kurudu özüm Senin yokluğuna alışamadım Gönlümün çiçegi gönül gülümdün Sabahları esen seher yelimdin Hemi kollarımdın hemi elimdin Senin yokluğuna alışamadım Can parem giderken gurbet ellere Bir gece yarısı çıktın yollara Hedef çanakkale kolay dillere Senin yokluğuna alışamadım Senin için ben canımı veririm Her zaman yoluna kurban olurum Artık seni nasıl nerde bulurum Senin yokluğuna alışamadım Bin derdim var idi birde bu oldu Kurudu dallarım yaprağım soldu Sen aklıma geldin gözlerim doldu Senin yokluğuna alışamadım Sen gittin gideli çok yalnızım Kanıyor yüreğim başladı sızım Evimizin direğiydin sen bizim Senin yokluğuna alışamadım Gözyaşlarım akıp akıp çağlıyor Hasretliğin yüreğimi dağlıyor Sariye oturmuş kara bağlıyor Senin yokluğuna alışamadım 17.09.2013. Sariye Köse |