BİR KADIN....
BİR KADIN...
BİR KADIN... Kadın ağlamaklı gözleri dolu dolu Ve bir tek yere sabitlenmiş bakişları Kendinden emin değil ve ağır ağır Kalkarken yerinden gözyaşlarına yenildi, Mutsuz, umutları yok artık o güzel anıları da Başı boş bir gemi misali puruvasını lodosa kaptırmış Çaresiz bir kaptanın seyir defterine yazdığı Son cümleleri gibi....BEN BİTTİM!... Gerçekten bitmişmiydi?oysaki Aynı kara parçalarında ortak gökyüzüne bakmanın Avuntusu vardı içinde...peki kaybettikleri? Bu kadar mı kasvetlisin ey gece! Hadi ört bütün dertlerimi der ağlamaklı bir sesle, Ne o yetmiyor mu karanlıkların yoksa Korkmuyorum artık senden.... Gel gücün yeterse yıldızlarını üzerime ser... Gecenin gizemini soyarken üzerinden Sadece sustu ve yüreğini diledi Amaçsız bir örümcek önünü ördü yalnızlığımın Dokunup bozsam günah mı?.. Peki sensizliğimin sevabı kime? Bu gözyaşlarımla gidecekse cennete birileri Ben hiçkırıklarımı helal ettim bile Ya seversem yeniden yine.... ŞİİRİRE MÜKEMMEL YORUMUYLA KATKIDA BULUNAN DEĞERLİ HOCAM AHMET BEYE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM... TUANA ÇELİK... |
sevdiğin herkes şöyle yada böyle gitmiş yakınından
kimini seveceğini anlayıp sen kaçar olmuşsun,
acı çekmekten ve kaybetmekten yorulmuşsun şiire sarılmandan belli