Çok yalnızım..
Hiç sevmedim kimseyi senin kadar
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar Bir el bazen neleri ayakta tutabiliyor Hiç düşündünüz mü? Neleri yıkabiliyor tek başına? Bir eli tutmak bir insanı hayata bağlamakla Eş değerde olabiliyorsa eğer Bunun adı aşktır. Böyle bir eli tutmak hayatı bulmaktır belki de Hiç sevmedim seni sevdiğim kadar dersin birine Sonra onun arkasına dönüp Gitmesini izlemek ne zordur Bir eliyle hayata bağlamak Bir eliyle o verdiği hayatı geri almak gibi Bazen mecburu ayrılıklar mecburi acılar yaratır Bile bile kapıyı aralık bırakırsın Tüm yalnızlığın, hüznün İçeri dolmasına izin verirsin Buna rağmen aklının bir köşesinde sonsuzluk vardır. Bitmedik, bitemez, bitmeyecek Bir ömrü bir aşka adamaktır bu belki Elbette yürek ister ayrıysan Dönüş yolları geçilemeyecek kadar Darsa bile bir umut koyup sol yanına beklersin Hayatının ışığının o derin karanlıktan gelmesini Zaman geçtikçe göremez olursun Hiçbir şeyi gözlerinin buğusundan Kalbinin karanlığından, beklemek zordur Eğer beklenen kalbinden çok uzakta ise Çok yalnızım, seninle bir yarım Eğer elindeyse ne olur çal kapımı, Eğer yüreğinde isem ne olur sil göz yaşımı.. Sami Arlan.. |