Hangi vakitler kalbim kapanır, beden dilim konuşur…Zahiren İnsan görünümünde canlılarız Kimi zaman muhatap alınırız Ve sualler içinde yaşarız Aklın ikmali olan bilgi ve görgüden Ne hikmetse bizzat kaçınırız Ruhen ve zihnen açlığımızı saklarız, Yaşamak için yaşanmaya adanmış canlarız Avam olmak Vasat bir durumda bulunmaktır Farkındalık adına kıtlıktır, Muhakeme için azınlıktır Yemek, günü gün etmek, nefsi Heva ve arzular için kilitlenmektir Mefkûreden ve idealden uzak bir sahrada Gamsız ve duyarsızlık içinde gitmektir Beşeri hal Tekâmüle açık ve Mahkûm zamandır Akıl ve tefekkür muvacehesince Bilgiye ulaşma lahzasıdır Nefsi terbiye ve tezkiye etmek Bakımından zaruret nisabından andır Kalbinin farkında olan bir nefes için Kul olmak istidadı pek mümkün olan aşktır Bir insan için Olmazsa olmazlarım vardır Nezaket ve hassasiyet Konusunda ki duyarlılıktır Edep ve adap bakımından kuşanmışlıktır, Akıl danelikten uzaklıktır Lafazanlık ve pişkinlik bakımından hayâ Ve iç selliği terk etmemiş mütehassıslıktır Kabalık ve asabiyet Cehalet içinde cüret göstermeye Meyyal keyfiyet Vasıf ve sıfatı hak etmediği halde, Sanallık içinde sanatçılık taslayan kederler Onca şiir ve nesir kitabı bastırdığı halde, hala Edebi ve kalbi hassasiyeti bulunmayan edipler Ruhumu daraltıyor, Kalbim için ne kadar garip geliyor Ve en büyük sanatkâr adeta öteleniyor Mustafa CİLASUN |