İhtiyar Damat80’lik dede, torunu yaşında bir kızla evlendi. Basından.. Bir ihtiyar dede, bir tıfıl gelin Gözlerim fal taşı oldu oldu duyunca Bir şeyler yazmaya varmıyor elim Bu iki resmi yan yana koyunca Biri baharında ferik yaşında Bir kudret kalemi kara kaşında On üç, on dört, belki on beş yaşında Sarmamış anası onu doyunca Güldükçe yüzünde güller açıyor Gözü alev alev ışık saçıyor Keklik gibi daldan dala kaçıyor Ona yoldaş gerek kendi huyunca Güllerin büyüsü sevda bağında Maralın gözü hep kendi dağında Aşkın en güzeli gençlik çağında İki gönül bundan bir haz duyunca İzdivaç etmenin zamanı vardır Yolu, yordamı ve mekânı vardır Gasp edilmiş sevgi yiğide ardır Her yolcu gitmeli kendi yolunca |