GÖZÜM LAYLAY LARA DALMIYOR
Adam var ki yahşı yaman anlamaz
Adam var ki kocuyor ah çektikçe Adam var ki taşlı sözü tınlamaz Adam var ki duyar mezar çöktükçe İnsan oğlu çimen çiçek gibidir Kimi açmış kimi kökün dibidir Kimisi hor kimi cana tabudur Kimine gerekir kın işlendikçe İnsanlarda türlü hal bulunuyor Kiminin burnundan kıl alınmıyor Kimisine dal ha dal ki kanmıyor Kimi olgunlaşır kahır çektikçe İnsan oğlu kimden kim bilinmiyor Çalar sazın aynı dilden demiyor Daha gözüm laylay lara dalmıyor Daha iyi gördüm yaşım sildikçe BESDİ CE |