HAYAT MELEK Mİ ŞEYTAN MI
Sayfamı kapattım, kilit vurdum üstüne
Güvenim yok ve kalmadı kimseye. Yorgun vücut, beyin yorgun artık Doktorum bile çare bulamadı bu işe. Haram sanki, dünya yalan,dünya zindan İçinde bir garibim, sersem gibi dolaşan Nedir içimi kurt misali,kemiren bu duygu Ben bende değilim artık, bana tüm gün akşam Bir güvercin gibi, kanadı kırık gecelerimin Ya uykumdan bölünürüm, kabusla ağlayarak Ya da uyumama, izin vermez zihinim Ben neyim? kimim ben? neden deli divaneyim? Oysa ki, uçsuz bucaksız bir deniz düşledim İçinde umutla, mutlulukla boğulmak da vardı şimdi Ve neydim ne oldu bana ne haldeyim???? Ben içimde boğulan, çığlık çığlığa bir selim. Adını koyamadım, hayat denen bebeğin Bazen sinsi bir şeytan oldu, bazen masum meleğim. Yaptığından çok, yıktığıyla uğraştım. Ben oyuncağıydım elinde, riyakar bir yüreğin. |
asıl insan,
şeytan dan alçak melek ten üstün
açılsa yürek kapısı
asıl insan
giriş yapar hayata.
atılsa benlik egosu
asıl insan,
inşa eder hayatı.
kırılsa basma kalıplar
asıl insan,
onarır kırık kalpleri.
sönse yalancının mumu
asıl insan,
yakar hayat meşalesini
aydınlansa zihin dünyası
asıl insan,
ilimle donatır hayatı.
bilse çamur olan mayası
asıl insan
imanla yoğurur hayatı.
umut yüreğinden eksik olmasın
vesselam..