Darülaceze Zehirli Gurbet

Darülaceze gurbet
Gezerken darülacezeyi
Bir ihtiyara çok üzüldüm
Neler anlatmadı ki bana bakışları...
Yaşadığı yazları kışları...
Darülaceze gurbet...

Darülaceze gurbet
Diyor bakışları
Darülaceze gurbet

Evlatlarım sizi çok özledim
Güneşim söndü
Güneş gibisiniz girin bu odaya
Ölüm yatağında başka olur özlemler
Bu yatak bu oda sizi çok özledi
Affedin beni gizli ve aşıkar suçlarıma pişmanım

Dirilebilirim sizi görünce
Üç-beş adımda atabilirim odamda
Evlat tutmayan dize diz demektir
Ne sevinir oda
Beni kaybetmek istemiyor oda

Ve diyor bakışları
Kapı kapanacak istemiyor kapanmak
Güneş gibi girin diye
Gözlerim kapanacak istemiyor kapanmak
Birinizden biriniz yıldız olamaz mısınız geceme
Rüzgar olamaz mısınız şu gül bahçesine
Deniz olamaz mısınız bir ömrün çölüne

Çocukluk yüzleriniz geçiyor
Gözlerimin önünden
Küçücük ellerinizi uzatmışsınız
Gülücükler atarak koşuyorsunuz bana...

Dedim darülaceze zehirli gurbet...
Ve diyor bakışları
Rüyalarıma girdiğiniz gibi
Girin şu odaya
Son rüyam bu olsun
Kapatayım gözlerimi
Kapanmıyorlar işte sizi görmeden