ADINI SEN KOY
Mevsim’lerimin dörtüde sonbaharken
İçimdeki sonsuz hiçlikle yaşamaya uğraşırken tanıdım seni Kimseler bilmezken yaşantimdaki karanlığımda ne saklı Kasırgalar,tufanlar var emboli atmış gibi beynimin içinde Çığlıklarım doruğun son noktasında suskun Varlığınla,yokluğunun arasında yaşıyorum İsmini söylemeye dilim varmıyor,acı bir sızı kaplıyor içimi Seni özümsemek,benimsemek,ölesiye özlemek Kendimi bile korkutuyor Aklımla,kalbimin,mantığımla,saçmalıklarım arasında sıkışıp kaldım Konuşmak istedim sana dudaklarımda SUS kaldın Konuşmak istedim sesim sessizliklerimde boğuldu Yazmak istedim amalarla tıkandım kaldım Gökkuşağına değil harf,harf yüreğime yazdım adını Ne kadar çaresizim seni göremediğimde Yüreğimin gergefinden cınbızla çekiliyor nakış nakış hasretin Oysa sen çiğ düşmüş sabahlara bırakıyorsun tek başıma beni Yıldızları kaydırsam senli dileklerim için Hissedebilirmisin sana olan bu duygularımı Ecelime dua ederken yıllardır şimdi yaşamak istiyorum İlk ve son sevmelik BUNUN ADINI SEN KOY ______________________________EYLÜL HİCRAN |