Olmasaydı kundağım...
Sisler arasındaym bulutlar boğar beni
Yağmur göz yaşım olmuş ıslatıyor yanağım Kimsesiz kaldı ruhum yad eller kovar beni Kurudu ağlamaktan bitti gözde sağnağım Çileye talip oldum azabımı artırdı Gürbet nefes aldırmaz gırtlağıma oturdu Hemi özlem,hem sitem duygularım bitirdi Kesildi sebil olan sevgi dolu kaynağım Rahmete muhtaciken Rahmanımdan uzakta Zerrelerim isyanda hislerimse tuzakta Her dem ümit ekerim,yeşerecek ırakta Beklerim sonuna dek tükense dünyalığım Var mı benden başkası çareleri tükenen Kimden yardım dilesem kimim var ki bilinen Unuttu suskun dudak konuşmayı elinen Herkesten uzaklaştım yitirdim dayanağım Kayboldum mechullerde halimi arz edemem Kalmam çaresiz yara bırakmazlar gidemem Daraldım,buhrandayım bir aklımı güdemem Sanırım deli oldum derbeder,avanağım Adımımın gittiği yerde ayak izlerim Gayri taşımaz teni yorgun düştü dizlerim Deryalarda yaşarım uzakta denizlerim Doğduğuma pişmanım olmasaydı KUNDAĞIM |
tebrikler kaleme