b e k l e y i ş l e r -Şiirin hikayesini görmek için tıklayın S’özler bazen ölümü duyar...
-Şimdi her daim azarlar oldum içimde yokluğa bulaşmış aşkı Ve artık o kadar da iyi değilim Bozulmuş bir alın yazısını taşırken kara kaplı defterlerde Bir tek adına güçsüz içimin yıkılmayan duvarları... Aylar ve belkide yıllardır mutluluğa lal olmuş gecemin aydınlık yanı. Nefesimizi kesmiş heveslerimizin yarıda kalışı Doldurmalı şimdi acının kursagına mutluluk adına ne varsa ! Ve ardına bakmadan gidişlerin şerefine bir mabed bulup yaşananları yok saymalı. Ölümsüz bir kahır içerimizde büyümektedir vesselam " Ve sözler biter sonsuz bir acıyı hüküm giyer bekleyişler..." CheLiSki. |