BENDİM YA SEN
Kimi ve neyi tanımıyorum ki ben
Kimdin sen Ben ki karanlıktan akan kahve renginden içtim Sökmedim ruhu bedenden Can veririm derken, Korkak gerçekleri gösterdin Ne yapmamıştı ki inanç Bilinmez mi utanmış dar ağaçları Bendim, Ya sen Gider mi insan, Parçalarımız içinde yaşamın Yücesi okşanmadıkça yalnızlığın Bir başıma kalacağım Mağdurum kısırlaşan anlatımlardan Sır tuttu elimden. Ne yapabilirimi bilmeyen bakışına takılınca Sırtındaki yaşamı karşına koymalıydım Olmadı işte Üzüldüm tabi, Adıma,adına Sen düşün Sana düşün Varsın sensiz kalsın düş’üm Çarpımıyla sağlanırım bedel ve bedelsizin Hayat öyle diyor. 3 9 2013. |