Dost diye bildiğim eller cırk çıktı,
Kündeye getirip beni hep yıktı,
Bir muamma sanki,canımı sıktı,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
Mertlikten eser yok,hile var hile,
Seviyorum deyip gelsen de dile,
Bu yürek dayanmaz gül versen bile,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
Kısmetim kapanmış sevmekten yana,
Minnetim hiç olmaz şöhrete,şana,
Bir umut,bir heves verme sen bana,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.
*
İhanet dört kolda cirit atarken,
Şerefler,namuslar yere batarken,
Adam sandıklarımız vatan satarken,
Bu mekan bu devran, benim olamaz.
*
Mertlik ölmüş,kahpelikler sürerken,
Akıl durmuş,hep bedenler yürürken,
Köpek bile sahibine ürerken,
Bu mekan,bu devran benim olamaz.

ERTUĞRUL KALAFAT