GEL
Neler geldi geçti yar feleğin çemberinden
Kimi zaman har olduk kimi zaman zar olduk Yol bizim yolumuz dönülmez seferinden Kimi zaman zarardık kimi zaman kâr oldun Bir fetihin içinden çığır açan yüreğim Yar aşkınla mesrurum sendin gönül direğim Döküldü lebimizden sevda serenadları Yılların koynundaydı esrik bakışlarımız İlmek ilmek dokunan tezgahında adları Yürek çeperlerine işli nakışlarımız Bıraktık akıntıya zaman alıp gidiyor Mahfuzlanmış gönüle adağını adıyor Muhayyelat içinde gülzarında gül oldum Saklı şehirler kurdum saklı bahçede açtım Çabuk mu harcadık yar gülzarında dal oldum Avarelik elimde ,gönlüneyse hep açtım Neden diye soramam bir kaderin elinde Kapıldık gidiyoruz gözyaşının selinde Her yeni yılımızda cemre düşüyor gene Topraklar uyanıyor sular ise coşuyor Kora dönen gönüller sevda taşıyor gene Giden ömrüne inat sevincine şaşıyor Gel ey dermanım olan uzat elini bana İçelim şerbetini doyalım kana kana Gel ey gönül sürurum dökülüver yüreğe Gel ey gönül medfunum takılıver yüreğe Gel ey gönül meftunum ekiliver yüreğe Gel ey gönül melalim sökülüver yüreğe Gel gönül mihmandarım yüreğin yerlisiyim Dara düşürme artık mevsimin karlısıyım Sündüs ARSLAN AKÇA |