Kahvem
Kahve fallarında sordum ismini,
Vazgeçmemek için tek bir neden aradım. Öyle hayaller kurdum ki ikimizin yerine, Neredeyse koca bir ömür yaşadım. Erguvanlar gibiydin, bahçemde misafirdin. Tutacaktım ellerinden, kelepçeliydi ellerim. Bir yalana mahkum oldu tüm gerçekler. Teslim ettim kendimi sensizliğe. Yutuldu haykırılacak cümlelerim, Sondu bu dönüş yok artık geriye. |