DELİKSİZ UYKUSUZUM
saatlerim akrep
sokuyor zamanımı elimden alınmış sanki adım adım atsam soyadım bir terslik çıkarıyor gülmek imkansız mı yüzüm de gözlerim doluyken kurşunlar saçmalar bile baş belası gibi gözümü boş yere yumuyorum kâbuslar kol geziyor yastık kendi derdine düşmüş kırış kırış bozuyor düzenimi bu yalnızlığım zamansız yaşamaya inanmıyorum ters giymişim özgürlüğü üstüme anlam kendini kaybetmiş dilimde pörsük bir tad alıyorum kendimden içim geçiyor içim yorgunum yarınlara şevki yok yakamozun kırgınım bir çengelli iğneyle ömre tutturulmuşum ha düştü ha düşecek beni tutan bu düğme bir ilmelik delikte deliksiz uykusuzum Sami ARSLAN Bostanlı / İzmir |
enfes tadında bir şiir okudum
sevgi ve saygılar