KADERİMDEN HAYAL KIRIKLIKLARI KALMIŞ
Kaderimden hayal kırıklıkları kalmış
Nasıl da geçmişti gönül mevsimi Başımda meltemli aşklar eserken Sen gardenya kokulu eflatun yar Çekingen hayallerle sesiz ve ürkek Sensizliğin korkusu kuşatıyor İntiharlar kuşandım unut derken Zaman ağlarken ufuklarda Lavanta kokulu defterimi özlemişim Beyhude aşklar başımı döndürüyor Yanık gönül kokusu kalbin kanserinde Sevinçsiz gülüşler dökülürken yüzümden Beyaz yağmurlarda gecenin gökkuşakları Sürgündeki hasretin kokusunu özlemişim Sahipsiz sevinçler kuşatıyor kalbimi Kalbim zamanın sevinçlerini bitirmiş Ağlayan aşkımız kalbin rıhtımını kuşatmıştı Gecenin kanserinde rüzgârın çığlıkları Nasıl da ağlaşmıştık sahil kahvesinde Kadife aşkın çocuksu gözyaşlarıyla Yitirmişim kalbimi firkat rıhtımında Veda edip ayrılırken özlem mevsiminde Nasıl da savurmuştu kader aşkımızı İntiharlar kuşanmışım sürgün gülüşlerle Çocuksu aşkımız kalbin salıncağına takılmış Sahipsiz gülüşlerim sürgünlük fotoğrafıma düşmüş Nasıl da dalmıştık yıldızların kadife rüyalarına Yakamozlar gecenin makberinde küllenirken Beyaz raylar gurbet treninin koynunda Eflatun hüzün kalbin kanserini kavuruyor Hep böyle gülüşleriyle gönül kahvesi Yârin bakışları küllenmiş fotoğrafımda |
bir akşamın rüyası gibi gecer hayat
kaderin çilvesinden doğan hayal kırıklığına benzer kimirazı olur kimi razı olmaz
cok emekce yazılmış dostca