Evet, yaş gözlerden akıyordu oysaki kalbi ağlıyordu…İnsandı Davasına adanmış sabırdı, Hiç yılmadı Mavera yolculuğuna çıkmıştı, İrfan sahiplerine danıştı Erdem sahibi canlarla tanıştı, istişareyi Hiç bırakmadı, şairleri seven hissiyattı Mehmet Akit Ersoy Sezai Karakoç, Necip Fazıl Kısakürek Ve birçok ideal sahibi vicdanın, Gönül adamını şiirlerini okudu Meydanlarda, kapalı alanlarda Vicdanlara seslendi, kalplere inşirah zerk etti Bir babaydı Efradını medyatik ve magazine bulaştırmadı Seçkin ve sakin nefesler olarak tanındı, Edep halinde ki canlardı Heves ve hamaset için heyecana koşmadı, Had ve sınırı zorlamadı, sabra kandı Liderlik vasfı vardı Evet, doğuştan bahşedilmiş bir şiardı Önemli olan iyi ve hakkıyla taşımaktı, Hizmetkâr olmak sevdaydı Milletin saadet ve huzuru için hak rızasına Koşmak ve adanmak en kutsal inançtı Aziz milletin Teveccühüne mazhar oldu, yılışmadı Hükümranlık taslamak için Fırsatlarını kullanmadı, sivil inisiyatife ramdı Milletin tercihlerine saygı duymayan, Seçilmişleri darbeyle alı koyan kimlerse acırdı Hak ve adalet için Mazlum ve mağdurların Hakkının teslim ve ikame için Mesai sınırı tanımadı, hissiyatı canlıydı, Basireti açıktı, şehzadede razıydı Esma için gözyaşlarını tutamazken Ne kadar samimi idi, Milletin vicdanında sevilendi Mustafa Cilasun |